Sensational South Africa!

Lieve Blogvolgers,
Hier deel 1 van ons rondreisverslag. We zijn elke dag op pad, maken elke dag wat mee, dus het is een heel verhaal, hopelijk boeiend genoeg voor jullie allemaal! Wij gaan de laatste week in Zuid Afrika in, volgende week zaterdag landen we alweer op Schiphol. Ook wel weer een klein beetje spannend om straks iedereen weer te zien, maar tot die tijd genieten we van dit prachtige land!

Donderdagmorgen 16 Januari om 11.00 uur vertrokken we uit Hout Bay, Sytske kwam ons uitzwaaien en gaf een potje drop mee voor onderweg, lekker! Afscheid nemen is niet onze favoriete bezigheid. Gelukkig gaan we Sytske in Nederland nog een keer zien. Ragnild en Charles brachten ons met de auto naar het vliegveld, nog één keer een laatste blik achterom, naar Hout Bay, de Tafelberg en de kustroute. Wat hebben we hier mooie dingen beleefd. Charles merkte op dat we erg stilletjes waren in de auto, dit klopte aardig. We staarden naar buiten en zaten allebei in onze eigen gedachtewereld, niet in een paar woorden samen te vatten. Op het vliegveld hebben we de koffers ingecheckt, ietwat te zwaar, maar daar werd niets over gezegd. Daarna hebben we nog wat gedronken met de fam. Reid en toen was ook dat afscheid daar. Een laatste knuffel, een vriendelijk woord en een klein traantje. De vlucht verliep goed en éénmaal veilig geland op Johannesburg was de taxichauffeur van de shuttleservice nergens te bekennen. Na een telefoontje waren we een uur later toch bij ons eerste overnachtingsadres. Nadat we ons geïnstalleerd hadden, kwamen we er achter dat onze bodylotion en shampoo gelekt hadden in de koffer. Na eerst wat handwasjes gedaan te hebben gingen we een hapje eten, de hap was alleen nét iets te groot. Weggooien zijn we niet gewend, Miranda wilde het eten wel op straat uitdelen, maar omdat we geen hongerige mensen tegenkwamen hebben we het eten gedeeld met de baliejuffrouw van het hotel, die ons toch wel wat raar aankeek …

17 Januari: Johannesburg.
Na een broeierige nacht was het tijd om naar het volgende hotel te vertrekken, ééntje die door Kras voor ons verzorgd was, omdat zij de data voor de rondreis een dag verschoven hadden. We wisten niet wat we zagen; een prachtig luxe hotel, een bioscoop, casino, eetgelegenheid en theater onder één dak, met verschillende hotels daaromheen. Het hotel heeft een heerlijk zwembad, waar wij ’s middags wat uurtjes vertoefd hebben, met ligbedjes in het water. Fijn om zo’n relaxdagje te hebben. Het voelde ook wat gek, omdat het contrast met waar we vandaan komen, uit de sloppenwijken, héél erg groot is. Toch hebben we ervan genoten. ’s Avonds nog een klein gokje (3 Rand) gewaagd in het casino, we snapten de fruitautomaten niet en besloten na het verspelen van die 25 eurocent dat onze talenten ergens anders liggen. Daarna hebben we een cocktail gedronken en met dit slaapmutsje gingen we naar bed. De bedden, wat lagen die lekker!

18 Januari: Johannesburg – Pretoria.
De volgende morgen stond de wekker erg vroeg, we moesten namelijk om 7:15 op het vliegveld staan om de rondreisgroep te ontmoeten. Het ontbijt was overheerlijk, mega veel keus. Helaas konden we niet zo veel op en hadden we veel meer willen eten. Op het vliegveld ontmoeten we de groep, veel 50+‘ers en een paar jonge stelletjes. Éénmaal in de bus reden we door naar Pretoria waar we een aantal stadsbezienswaardigheden gingen bezoeken. Stop 1, het Voortrekkersmonument. Een héél erg groot gebouw van graniet, ter nagedachtenis aan de ‘voortrekkers’. Tijdens de ‘Grote Trek’ is er een stel boeren geweest die van het oosten naar het noorden trokken, de Engelse Kaapkolonie verlieten en de binnenlanden van Zuid Afrika introkken. Dit gebeurde tussen 1835 en 1854. Onze praatgrage gids wist dit op zeer interessante wijze uit te leggen allemaal, ahum... Na de lunch hebben we de uniegebouwen gezien en het standbeeld van Nelson Mandela. Na dit vermoeiende dagje voor de rest van de rondreisgroep was het tijd om naar het hotel te gaan. Terwijl een groot deel op bed lag om wat slaap in te halen hebben wij nog even de omgeving verkend om nog even het Afrika gevoel te hebben. Deze dag hebben we afgesloten met een bezoek aan de ook hier favoriete Mac Donalds.

19 Januari: Pretoria – Long Tom Pass.
De volgende morgen hebben we ‘Church Square’ bezocht, een centraal plein in Pretoria en het Kruger huis bezocht, waar Paul Kruger, voormalig president van Zuid Afrika heeft gewoond. Daarna zijn we door prachtig landschap gereden met de bus, verschillende landschappen wisselde elkaar af, op weg naar hotel. Dit hotel dankt zijn naam aan de veranderde weersomstandigheden namelijk Misty Mountain. Aan het einde van de middag hebben we met wat groepsgenoten een kopje thee gedronken. ’s Avonds onweerde het onwijs, de lucht werd meerdere malen verlicht door alle flitsen. Mooi om te zien. Tot slot een drankje gedronken op deze leuke dag, maar wel zeiknat geregend van het loopje van 2 minuten naar het restaurant.

20 Januari: Panoramaroute – Hazyview.
Na het ontbijt gingen om 7 uur de wielen van de bus rollen. Deze dag stond in het teken van genieten van alle mooie natuurwonderen die we bezichtigd hebben. Rutger onze reisleider geeft ons onderweg geschiedenisles, aardrijkskunde, biologie en ecologie. Oké, dat op de vroege ochtend, dat is fijn wakker worden, ahum! Onze eerste stop was bij de ‘Blyde River Canyon’, één van de grootste Canyons ter wereld! Rutger vertelde dat we een flinke wandeling gingen maken van een uur. Met onze goede wandelschoenen aan en blijde zin gingen we op weg, maar die wandeling bleek achteraf alleen het loopje naar de watervallen, de Canyon en weer terug. Daarna stapten we uit bij de 3 Rondavels, dit zijn 3 ronde rotsen omringt door prachtige natuur, met uitzicht op het Krugerpark in de verte. De laatste stop van de dag was bij ‘Gods Window’, een prachtig uitzichtpunt. Daarnaast was een ‘trap’ naar boven dat volgens de ‘kenners’ de Hemel in zou leiden. Dorinde kon haar nieuwsgierigheid niet bedwingen, maar er kwam maar geen einde aan de trap. Dan nog maar even genieten van het aardse leven. ;) Na deze prachtige dag en zo’n 210 km gereden te hebben kwamen we aan bij ons hotel voor de komende 3 nachten. We waren wel toe aan een duik in het zwembad, onder toeziend oog van een stel aapjes, weer eens wat anders dan een badmeester! Toen we terugliepen was Miranda zo onder de indruk van de aapjes en dacht ze er nog 1 te zien zitten, niets was minder waar, dit bleek 1 van de medewerkers van het hotel te zijn, die wat verscholen in de tuin bezig was.

21 Januari: Krugerpark.
De wekker ging om 4 uur, niet omdat we deze verkeerd hadden gezet, maar omdat we wild gingen spotten in het Paul Kruger Nationaal Park, dat met zijn oppervlakte van 2 miljoen hectare de grootste Afrikaanse diersoorten herbergt. Wat wij die dag gezien hebben was nog géén 1% van het hele park, maar het safarigevoel was er niet minder om. In de bus zagen we de zon prachtig mooi opkomen! ‘De zon komt op, maakt de morgen wakker, met dag begint met een lied voor U, maar wat er ook gebeurd en wat mij zal overkomen, laat mij nog zingen als de avond valt’ … (10.000 redenen tot dankbaarheid)! We stapten over op de open jeep, met ‘Elvis’ als onze gids. Eenmaal door de poort, spotte Dorinde als eerste in de jeep na 30 seconden al 2 olifanten aan de ‘right hand side’. Na 5 minuten zagen we twee leeuwen, een mannetje en een vrouwtje, héél relaxt lagen ze te poseren voor alle camera’s die uit de jeep staken. Heel erg gaaf! Er volgde nog vele andere dieren; hyena’s, giraffen, gnoe’s, empala’s, kudu, zebra’s, luipaardschildpad, de Afrikaanse buffel (gevaarlijkste dier van de Big 5), een minischildpad, een marabu (vogel), bavianen, witte neushoorn, waterbokjes, nijlpaarden en verschillende vogels. Om 8 uur gingen we ontbijten, we hadden allemaal een ‘happy meal ontbijtpakket’ van het hotel meegekregen, helaas miste we het speeltje en Miranda de ‘cheeseburger’. Halverwege de middag was het even rustig met het wild spotten, de helft van onze medespotters zat te knikkebollen in de Jeep. Spannend hé, zo’n jeepsafari. Tijd voor actie, daar waren de olifanten weer en 1 van hen stak de weg over, héél erg dichtbij. Bijzonder moment! Aan het einde van de dag hebben we 4 van de Big 5 mogen spotten, een mooie score en een zeer geslaagde dag. Aansluitend hebben we met de hele groep in het hotel gegeten, het buffet had een grote verscheidenheid aan lekker eten. Ja, de armoede is hier ver weg.

22 Januari: Hazyview.
Op het programma van vandaag stond een ‘vrije dag’, naar eigen inzicht in te vullen. Met 4 anderen van de groep hebben wij een mooie wandeling gemaakt langs de Mac Mac river. Eerst genoten van een geweldig uitgebreid ontbijt, dat krijgen we thuis niet. Met een taxi reden we naar het startpunt van de wandeling. Hier stond onze gids klaar. Nou ja, gids, tijdens de wandeling bleek wel dat hij niet zo veel te vertellen had en eigenlijk alleen maar de ‘weg’ wist. We liepen de Matumi hiking trail, maar we kwamen onderweg ook bordjes en vlaggetjes van andere routes tegen en het leek er al snel op dat we veel meer als 7 kilometer zouden lopen. Er was geregeld wat miscommunicatie met de gids, hij haalde de ‘snakes’ en ‘snacks’ door elkaar en toen waarschuwde hij maar goedbedoeld dat je slangen echt niet kunt eten, domme Nederlanders! Hij had er ook flink het tempo in en rustpauzes om van de natuur te kunnen genieten of even om je heen te kijken was er ook niet bij. Die momentjes lasten we daarom zelf maar in. Aan het einde van de dag waren we een aantal schrammen en krassen rijker, hebben we 4,5 uur gelopen en waande Dorinde zich al deels in de Dominicaanse Republiek, de natuur was erg vergelijkbaar. Tot slot hebben we in het dorpje Hazyview bij een pizzeria lekker gegeten.

23 Januari: Swaziland.
Ons verblijf in Hazyview kwam ten einde, de koffers weer ingepakt en mee in de bus. Elke keer weer passen en meten om die koffer dicht te krijgen, we staan er gerust een kwartier eerder voor op. Vandaag verlaten we Zuid Afrika en treden we Swaziland binnen, wat een onafhankelijk land is, we zijn weer een nieuw paspoortstempeltje rijker. Na een mooie rit met prachtige vergezichten gingen we naar een Swazidorp, waar een culturele show met zang en dans zou plaatsvinden. We werden welkom geheten en moesten plaats nemen op ieder een boomstam. Nog nooit zo comfortabel gezeten! De vrouwen, mannen, jongens en meiden dansten ieder apart en ieder in hun eigen Afrikaanse stijl. Ook brachten ze een aantal gospelliederen ten gehore. Dit zorgde voor kippenvel, ondanks de warme temperaturen. Hierna werden we beide uit het publiek gekozen om met de Afrikaanse mannen mee te dansen en kregen ook wij applaus van het publiek. Een grappig en speciaal moment! Tot slot zongen ze hun volkslied en daarna kregen we een korte rondleiding over hun compound. Voordat we het hutje binnengingen werd ons verteld dat de mannen eerst naar binnen moesten, zij moesten rechts gaan staan. De vrouwen moesten daarna de hut binnengaan en zich links opstellen. De enthousiaste dorpeling begon in geuren en kleuren te vertellen hoe man en vrouw met elkaar omgaan en hoe het ‘slaapritueel’ er aan toe gaat. Mannen en vrouwen slapen apart, want de man moet natuurlijk wel aan zijn rust toe komen na het harde werken, hij zit niet te wachten op een vrouw die continu om de aandacht vraagt. Als de man aan zijn trekken wil komen, gaat hij op een onaangekondigd moment de hut van de vrouw binnen en gaat aan de andere kant van de kamer liggen. Hij neemt een stok mee en als hij met de stok slaat, moet de vrouw al kruipend naar hem toe komen en de ‘business’ doen, waarna ze weer terugkruipt naar haar kant van de hut. Als de man voor een 2e keer aan zijn trekken wil komen, begint het weer van voor af aan. Hierna verlaat de vrouw haar EIGEN hut om buiten te slapen, zodat de man rustig kan blijven liggen. Dit verhaal leverde de nodige hilarische reacties op. Wij blij dat het in Nederland niet zo gaat! ;) Daarna reden we met de bus naar het volgende hotel, aten we 2 minute noodles, keken we een filmpje en gingen we vroeg slapen.

24 Januari: Reisdag naar St. Lucia.
We moesten weer vroeg op, want we zouden lang onderweg zijn vandaag. Na het ontbijt zaten we allemaal om 7:45 uur in de bus. Na eventjes rijden stopten we bij wat verkoopwinkeltjes, waar ze kaarsen in allerlei vormen maakten en ook zeep en de ‘grote 5’ – ‘verzamel ze alle 5’ verkochten. Er waren meer bussen toeristen, waaronder een bus Engelsen en Duitsers. Rutger onze gids had het goed bekeken en wilde eerder weg dan die andere 2 bussen, want zij zouden op dezelfde koffiestop stoppen. Hier kwamen we ook eerder aan, wedstrijdje gewonnen! Onderweg zagen we delen van Swaziland wat echt meer op Afrika leek, kleine hutjes, straatverkopers en veel gewassen. Bijna ook geen blanken meer op straat. Na de koffie gingen we op weg naar een andere grenspost van Swaziland/ Zuid Afrika. Hier wilde Rutger ook eerder zijn dan de andere 2 bussen, nu snapten we waarom! Bij de Swaziland kant duurde het enorm lang voordat de rij erdoorheen was, alle gegevens moesten nog handmatig ingevoerd worden. Nadat we de ‘exit’ stempel voor Swaziland ontvangen hadden wandelden we naar de Zuid Afrika kant voor de ‘entry’ stempel. Deze stempelpost was duidelijk beter, want hier hadden ze een scanapparaat voor het paspoort, airconditioning en toiletten. Dat was dus een stuk sneller gebeurd, alleen was de baliemedewerker bij wie Dorinde stond even in de war gebracht door het vrijwilligerswerkvisum. Hij wilde haar weer terug sturen naar Home Affairs. Gelukkig was het na een kleine uitleg geregeld en is het stempeltje gezet. We hebben nog geluncht en daarna zijn we naar st. Lucia doorgereden, waar we de komende 3 nachten zijn. St. Lucia staat bekend om de nijlpaarden en de krokodillen en hier wordt ook voor gewaarschuwd. Toen wij in het dorpje nietsvermoedend en heel rustig bij de Italiaan lasagna zaten te eten, strompelde er opeens een nijlpaard langs! Haha, het moet niet gekker worden! ;)

25 Januari: St. Lucia en Game drive in Hluwluwe wildreservaat.
Vanmorgen hadden we een vrije ochtend en met een deel van de groep zijn we naar het strand gelopen. Het is hier vies, benauwd, plakkerig warm, maar we klagen niet hoor! ;) Eenmaal bij het strand gekomen waren we niet erg onder de indruk, in Cape Town hebben we mooiere stranden gezien. Maar het was fijn om even door de branding te lopen en wat zeewind te vangen. De middag stond in het teken van een Game drive door het Hluwluwe wildreservaat. Met goede hoop stapten we op de open jeeps en zaten we heel geconcentreerd te turen of we wildlife om ons heen zagen. We kunnen melden dat we wel wat klein wild gezien hebben onder andere een babyzebra, babygnoe en kleine olifantjes. Vandaag bleven de dieren ook wat achter de bosjes zitten, dus thuis tijdens het foto’s kijken mogen jullie raden welk dier er achter welk bosje verscholen zit. Helaas het gewenste luipaard en cheetah kruisten ons pad niet. Ietwat teleurgesteld reden we 3 uur later het reservaat weer uit, hoewel we veel lol hadden in de jeep vanmiddag. De buschauffeur bracht ons weer naar St. Lucia en we eindigden de dag met het updaten van deze blog!

Tot zover!
Tot snel, veel liefs van Miranda en Dorinde