Like never before!
Door: DorindeMiranda
Blijf op de hoogte en volg DorindeMiranda
28 December 2013 | Zuid-Afrika, Hout Bay
Het is hier nog steeds zomer, we genieten van het mooie weer en we krijgen inmiddels al een aardig kleurtje. Omdat de familie Reid tot en met zaterdag 21 december op vakantie was, hadden wij onze huurauto tot die dag gehuurd, en we hebben hem gebruikt ook! We zijn naar ‘Seapoint’ gereden en we zijn 2 keer naar een winkelcentrum geweest. Er zijn er hier een aantal die bizar groot zijn. Met meer als 400 winkels, indoor shopping en héél véél eetgelegenheden. Het was voor ons voornamelijk ‘window shopping’ – want ja, we moeten toch een beetje op het gewicht van onze koffer letten en op de portemonnee. Zelfs Miranda kon een aantal keer de uitverkoop weerstaan! Dorinde is erachter gekomen dat shoppen niet zo erg is als ze altijd dacht, met personal assistent Miranda wordt het zelfs leuk! Deze grote winkelcentra staan in schril contrast als we bedenken dat er zeg maar ‘om de hoek’ grote townships zijn. In het winkelcentrum zie je blanken, maar ook zwarte mensen lopen, fijn dat dit kan. Ook hier zie je blije kindergezichtjes met een Happy Meal van de Mac Donalds voor hun neus! Wat wel lastig is, dat het behoorlijk zoeken is om je eigen huurauto weer terug te vinden op die immense parkeerterreinen. We hebben een aantal keer de verkeerde auto getracht open te bliepen. Wat een geluk dat het kenteken op de sleutelhanger stond…
Samen met Sytske zijn we dinsdag 17 december naar Noordhoek gegaan, om daar een beachride met paarden te doen. De tocht zou om negen uur vertrekken, we waren dus al vroeg ons bed uit, want het was ook nog even rijden. Miranda kreeg een paard genaamd Puma, wat voor ons wel lachwekkend was, omdat het eigenlijk een heel sloom dier was. Dorinde reed op Cassie, de enige witte schimmel. Ze bleef maar gras eten onderweg en stopte steeds met lopen. De gids besloot haar daarom maar even aan het lijntje te houden. Eenmaal op het strand hebben we echt genoten van het uitzicht, de zeelucht, de stilte en het hobbelen op ons paard. Hoewel Miranda het erg spannend vond, was het heel rustgevend. Je gedachten voeren je vanzelf ergens anders naartoe. Dorinde heeft ook nog met haar paard een stukje gedraafd. Op de terugweg was Cassie nog steeds wat tegendraads, ze liep steeds een andere kant op en koos de moeilijke route, altijd haantje de voorste. Miranda haar slome paard liep vaak achteraan, ze moest soms ook moeite doen om de bosjes te ontwijken. Daarna hebben we bij het café koffie gedronken en taart gegeten, heerlijk, maar de stukken zijn enorm groot. We hadden een ‘doggiebag’ nodig om de 2e helft van de taart mee te nemen naar huis. Tja, wie wat bewaard die heeft wat! Daarna hebben we Simon’s Town bezocht en Sytske bleef die avond ook eten. Super gezellig! Toen we thuis kwamen die middag werden we afgesnuffeld en afgelikt door Jimmy en Scruffy. Waarschijnlijk hadden ze lucht gekregen van het feit dat we tijd met andere dieren hadden doorgebracht.
ITS REALLY ALL ABOUT RISING UP EVERYTIME YOU FALL!
Wat is er nog meer te doen in Afrika? Surfen dus! We reden vol goede moed naar Muizenberg om daar een surfles te volgen. Volgens de kenners is dat de beste ‘surfspot’ in Zuid Afrika. Voor ons een nieuw avontuur. Eenmaal aangekomen kregen we een prachtige outfit aangemeten, namelijk een lekker strak wetsuit. Het aantrekken koste wat moeite maar na een tijdje tobben waren we dichtgeritst. Tijd om de zee in te gaan! Aangezien Miranda haar bril af moest doen liep Dorinde voorop met twee surfplanken onder haar arm en Miranda volgde aan het eind van de surfplank, dat is de nieuwe vorm van slechtzienden begeleiding ;)! Op het strand kregen we eerst te zien hoe we op de surfplank moesten staan om daarna te oefenen met het snelle opstaan. Het lijkt het leger wel. Op deze manier werden onze buikspieren ook getraind aangezien we niet op onze knieën mochten zitten. Na deze uitleg gingen we ter water. Het 1e uur waren er instructeurs bij en het 2e uur mochten we het zelf proberen. De les was niet helemaal duidelijk want we hadden geen idee wanneer we moesten beginnen met peddelen. Als er een golf aankwam dan begonnen we maar met peddelen en dan was het iedere keer spannend of we richting het strand zouden gaan. Dorinde heeft een aantal keren op haar knieën de vloedlijn gehaald en Miranda had op een gegeven moment ook het peddelen onder de knie. Maar echt staan op zo’n surfplank, dat lukte niet helemaal. We vielen zeg maar de hele tijd en dan is het de kunst om snel weer op te staan en het gewoon weer opnieuw te proberen. Hebben wij daar even een belangrijke levensles geleerd! Ondanks het vallen hadden we veel lol en we hebben zelfs een zeehond van heel dichtbij gezien. Seadog surfing wordt vast een nieuwe trend, wij vonden het erg leuk! Toen de les voorbij was ontbrak het aan degelijke douches en hadden we moeite om op te warmen. Met koffie en chocolademelk hebben we een poging gedaan. De dagen die volgden werd duidelijk dat we ons aardig ingespannen hebben. We hadden wat bonte en blauwe plekken op ons lichaam en spierpijn, wauw!
De vakantie kon niet blijven duren, afgelopen maandag en dinsdag mochten we weer aan de bak in het theehuis. We ontmoeten een nieuwe Duitse vrijwilligster met wie we mochten samenwerken deze dagen. Ook met de vrouwen die werkzaam zijn bij de Tbagdesign store, is het gezellig en wordt het contact steeds beter. We mochten onze eigen tas ontwerpen. De eerste stap was stofjes uitzoeken, dat valt al niet mee, kleuren, maten, motiefjes, wat dan een tas moet worden. Daarna knipten we de patronen en maakte we zelf de hengsels van deze tas als theezakjes en theeblaadjes. Wat je al niet allemaal kunt gebruiken! De volgende dag bleek dat we deze tas als kerstcadeau mee mochten nemen naar huis, voor onder de boom, op eerste kerstdag. Wauw, ons eerste kerstcadeau in ons hele leven! Prachtig ingepakt en uniek in zijn soort! Onze klusjes bij de Teabag store variëren van kralen rijgen, knopen maken, kaarten inpakken, onderzetters bij elkaar binden enzovoorts… De fijne motoriek wordt flink getraind! De dag voor kerst kregen we een KFC lunch aangeboden, die viel wat zwaar op de maag, we voelen hem nu nog steeds! Niet lekker dus, wij gaan voorlopig niet meer bij de KFC eten …
Ook hier in Afrika vieren we kerst, maar wel op een wat andere manier dan wij gewend zijn. De hele aanloop er naar toe was al anders. Er werd in de kerk niet stil gestaan bij advent, de winkels zijn overdadig versierd met kerstversiering, zo erg dat Dorinde er overprikkelt van raakt. Kerst draait om de kerstboom en cadeautjes onder de boom. Wat misschien nog wel het raarst aanvoelt is de warmte, de zon, de zomer hier in Afrika. Kerst en zomer, dat gaat hier samen. Op kerstavond was er géén kerkdienst in géén enkele kerk hier in Hout Bay. Geen kerstnachtdienst voor ons, geen ‘Ere zij God’, geen ‘Challenge’ uitvoering voor Miranda en geen volkskerstzang voor Dorinde. We hebben met de familie Reid en wat vrienden een kerstdiner gegeten. Sla, rijst, hert en vis stonden er op het menu, en in het toetje zat appelmoes verwerkt! We vonden het erg lief dat we met hen mee mochten eten maar miste vooral familie en vrienden, zonder hen is kerst toch niet compleet. We zagen wat op tegen 1e kerstdag omdat we nog niet echt concrete plannen hadden. We moesten vroeg op, want de kerk zal al om 9 uur beginnen! Om half 8 zaten we aan het ons typische kerstontbijt, namelijk yoghurt en cornflakes, net zoals elke andere ochtend. We misten de kerststol en warme broodjes etc. Daarna was het tijd voor de cadeautjes onder de kerstboom, nog iets wat we niet gewend zijn met kerst. De familie Reid had voor ons ook wat kleine pakjes neergelegd en andersom natuurlijk ook een aardigheidje voor hen gekocht. Super lief dat we met hen mee mochten doen, ze nemen ons mee in hun gezinsleven. Bijzonder, dit waren onze eerste kerstcadeautjes in ons hele leven, waarschijnlijk ook de laatste …
Toen we ’s ochtends naar de kerk liepen zeiden we nog tegen elkaar – nu gaan we in de kerk maar het ‘echte’ kerstfeest vieren! Ze maakten een soort van reclame dat de kerkdienst maar een uur zou duren, de werkelijkheid was dat we met drie kwartier al buiten stonden … Zo’n korte kerkdienst hebben we ook nog nooit meegemaakt, maar ja, eens moet de eerste keer zijn. Wel zongen ze Engelse kerstliedjes die we gelukkig allemaal mee konden zingen, daarna volgde een preek die meer weg had van het paasverhaal, in plaats van het verhaal van Jozef en Maria die op weg gingen van Nazareth naar Bethlehem en de gebeurtenissen in de stal. Na de dienst raakten we in gesprek met een man en zijn zoon die naast ons waren gaan zitten. We maakten een praatje en toen nodigde Tim ons uit om bij zijn familie te komen lunchen die middag. We staan elke keer weer verbaasd hoe gastvrij de mensen zijn en vinden het bijzonder dat ze ons zomaar uitnodigen, hun huis openstellen voor in eerste instantie vreemden, tijd met ons willen doorbrengen. Wauw! Toen we thuis kwamen uit de kerk hebben we eerst samen nog maar even Lucas 2 gelezen en de kerst cd van Kees Kraayenoord geluisterd, voor ons eigen kerstgevoel. Rond 13 uur vertrokken we naar de familie Biggs. Zij wonen in een enorm groot landhuis, met een zwembad en onwijs veel grond. We keken onze ogen uit. We mochten aan tafel aanschuiven bij 2 grote families en er waren ook mensen bij van onze eigen leeftijd. Het was een erg gezellige en bijzondere middag om de maaltijd te delen met mensen die we daarvoor niet kenden. Lekker gegeten met een heerlijk chocolade carameltoetje toe, daar werden we blij van! Nadat we geholpen hadden met de gigantische mega afwas, want dat was wel het minste wat we voor hen konden doen, werden we weer teruggebracht. We zijn erg dankbaar, Tim, de man des huizes noemde het simpelweg ‘Gods timing’!
Voor diezelfde avond op 1e kerstdag waren we uitgenodigd bij de familie Milandri, die we kennen via Sytske. Sytske en haar mini autootje Betty kwamen ons ophalen, toen we aankwamen zagen we dat dit ook een prachtig optrekje is. De familie Milandri had een feestje georganiseerd speciaal voor mensen die kerst niet met hun familie konden doorbrengen. Nou, daar voelen we ons zomaar thuis. De familie was enorm gastvrij en alles wat goed verzorgd. Het grootste gedeelte van de familie en de meeste mensen kenden we niet, maar de sfeer was heerlijk. Er waren Italianen, Duitsers en natuurlijk Zuid Afrikanen, maar vooral de Nederlanders waren ook goed vertegenwoordigd. Naast wij en Sytske waren er nog 2 Nederlandse meiden en na even met elkaar gesproken te hebben bleek 1 van die meiden samen met het zusje van Miranda op de studentenvereniging te zitten. Kleine wereld, je komt ze zomaar in een achtertuin in Hout Bay tegen. Ook hier hebben we genoten van allerlei lekkernijen en goede gesprekken. Onze dag kon niet meer stuk!
Tweede kerstdag begonnen we goed door te gaan kajakken op zee met de familie Reid. De kerstkilo’s moeten er natuurlijk ook weer af… We haalden gelijk al een natte broek aangezien de kajak al deels volgelopen was voordat we instapten. Dorinde zat achterin en leerde te sturen in een kajak. Nooit geweten dat dat kon. Eerst moest uitgevonden worden waar die pedalen nou eigenlijk voor waren! Vanaf het strand werden we scherp in de gaten gehouden door meneer Charles, of we wel goed genoeg peddelden. Het was een hele ervaring en leuk om te doen. Verder hadden we niet veel plannen die dag, lekker rommelen voor onszelf. Miranda heeft geskyped met een vriendin en Dorinde had energie over en ging op de uitnodiging van Alexandra en Daniella in, om voor de 2e keer de Tafelberg te beklimmen in een nieuw persoonlijk record. Met 1,5 uur waren we boven, maar pfoe, wat was het weer zwaar! Nu liepen we ook naar beneden, daar is de nodige concentratie voor nodig en de gevolgen zijn merkbaar. Volop spierpijn in de volgende dagen! ’s Avonds hebben we beide ons thuisfront gezien en gesproken via Skype, fijn!
Kerstmis begon niet zoals we het graag gewild hebben, maar het eindigde goed en bijzonder! En volgend jaar? Dan zijn we lekker thuis!
We hopen dat jullie allemaal ook een fijne kerst hebben gehad en nu leven we maar weer toe naar het volgende feest. Vaarwel 2013, Hallo 2014! Wij vieren dat hier een uurtje eerder! We willen jullie een goed en gaaf uiteinde wensen, mét oliebollen en familie en vrienden om jullie heen en daarna een allerbest, voorspoedig 2014.
Bedankt voor het meelezen, we vinden het nog steeds leuk om jullie reacties te lezen, e-mails en zelfs kerstkaartjes te krijgen of te appen. We beseffen steeds meer hoe dankbaar we mogen zijn met jullie allemaal als thuisfront, familie, vrienden, achterban, geïnteresseerden!
Veel liefs, Miranda en Dorinde
-
28 December 2013 - 18:14
Ria Van Eijk:
Hallo meiden,
Heb net jullie laatste 3 reisverslagen gelezen(liep wat achter).
Erg leuk. Jullie ook een goed 2014 toegewenst en geniet nog met volle teugen van jullie avontuur.
groetjes Ria van Eijk -
28 December 2013 - 18:16
Nico Gladpootjes:
Hi meiden,
Zojuist jullie net hier binnengekomen verhaal weer gelezen. Ik blijf het indrukwekkend vinden wat jullie allemaal beleven en de manier waarop jullie alles omschrijven. Ik weet niet of jullie naast de blogs nog aantekeningen voor jullie zelf maken maar mocht dit niet geval zijn dan zou ik het jullie toch in overweging willen geven. Het lijkt mij een onmogelijke opgave om naast de foto's die jullie ongetwijfeld maken al die belevenissen op jullie eigen harde schijf op te slaan en dat dan niet te vergeten, maar ja ik ben een oude man hé. Alles gelezen hebbende denk ik dat jullie jaren vooruit kunnen met het ophalen van al deze belevenissen en dat is jullie natuurlijk gegund. Dit was het weer voor deze keer want er wordt nu denk ik van mij verwacht dat ik een uitsmijter klaar ga maken want het is hier inmiddels 18.05 uur en dus zachtjes aan tijd om de inwendige mens te gaan versterken. Pas goed op jezelf. Een goed uiteinde en ik hoop dat het nieuwe jaar jullie brengt wat jullie er van verwachten. Natuurlijk nog bedankt voor alle info.
Liefs van tante Atie en ome Niek en drukkie, drukkie -
29 December 2013 - 14:24
Jaap:
Dorinde en Miranda, wat een verhalen. Jullie maken een hoop mee!
Fijn om dat te lezen, zo voel ik ook een beetje Zuid Afrika.
Hier hebben we een hollandse kerst meegemaakt. En op kerst avond en 1e kerstdag heerlijk gezongen, beide keren Ere zij God. En zo gehoord dat God bij de mensen wilde komen en Jezus als Redder kwam en betaald heeft in onze plaats!
Hartelijke groet,
Jaap -
30 December 2013 - 11:09
Gerdine:
Die Miranda, paard rijden en surfen en die Dorinde, nog een keer die berg op! Danoontje power! ;)
Wat een bijzondere gastvrijheid en wat zullen jullie veel nieuwe mensen leren kennen, een echt avontuur!
Voor jullie ook een heel goede jaarwisseling en dan is t nog een maandje tot jullie weer op Schiphol staan!
Liefs! -
30 December 2013 - 20:35
Maartje:
Hey Dorinde en Miranda,
Het is erg leuk om jullie reisverslagen te lezen.
Bijzonder om de feestdagen zo op een heel andere manier mee te maken en kerst en oud en nieuw met warm weer!
Geniet ervan de komende maand in Zuid Afrika
groetjes, Maartje -
01 Januari 2014 - 22:37
Adrie:
Hoi Miranda en Dorinde.
Weer een erg leuk reisverslag,en wat maken jullie veel dingen mee.
Heel erg leuk opgeschreven ,en net of ik er zelf bij bent.
Maar dat zit er niet in ,daarom moeten jullie er maar van genieten.Rara ervaring ja om zo kerst te vieren.
Kerst is inmiddels voorbij en het nieuwe jaar is begonnen.
Ook de allerbeste wensen natuurlijk ,blijf gezond,en geniet nog even van alle nieuwe indrukken.
Liefs a3
-
02 Januari 2014 - 11:34
Kees Gladpootjes:
Beste Dorinde en Miranda,
Wat en prachtige verhalen om te lezen, maar ook blijkt uit jullie verhalen dat de tegenstellingen best groot zijn. Heel dapper van je Miranda om paard te gaan rijden, maar volgens mij blijkt uit je verhaal dat je de teugels misschien wat strakker had moeten aanhalen om het paard wat beter te kunnen besturen. Ik kan natuurlijk makkelijk praten, maar weet er zelf ook niets van. Het vieren van de kerst verloopt ook nogal oppervlakkig, begrijp ik, maar goed ook weer een leuke ervaring rijker. Alle goeds en deze week nog veel plezier met alle activiteiten die je nog gaat ondernemen.
Groetjes
Kees
-
03 Januari 2014 - 17:36
Lida:
Dag lieve meiden
Het verslag natuurlijk direct gelezen toen het binnen kwam, nu eerst even de reactie (alsnog) geven.
Wat een leuk verhaal weer, stilzitten is er niet bij lees ik. Geniet nog maar even van het mooie weer voor jullie naar het (wellicht) winterse Nederland terug komen. Komende week nog veel plezier bij het werken in de ""tea-factory"". Ook bijzonder om zo met de lokale bevolking de dag door te gaan!
groetjes
mama G. -
06 Januari 2014 - 17:22
Ina En Wim Van Kooten:
Hallo meiden.
Jullie ook een voorspoedig 2014.
Geniet nog maar even van de zon want hier is het ook niet alles.
Nadat het hier nog geen winter is maar daarom hebben wij hier heel veel regen.
Wij hebben erg van jullie verslag genoten dus geniet nog maar een poosje daar in zuid Afrika.
Groetjes van Ina en Wim.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley